Iława noclegi to miasto i gmina w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim nad południowym krańcem jeziora Jeziorak (Pojezierze Iławskie).
Iława została założona w 1305 r. (na prawie chełmińskim) przez komtura krzyżackiego Siegharda von Schwartzburga. Miasto powstało w miejscu staropruskiej osady. Iława noclegi nad jeziorem
W tym samym roku Iława otrzymała prawa miejskie. W 1317 r. nastąpiło odnowienie przywileju miejskiego. Uzupełnienie przywilejów nastąpiło 10 kwietnia 1333 roku. agroturystyka Iława
Wydanie w 1338 roku kolejnych przywilejów zakończyło proces budowy miasta. Iława domki
Rozwój Iławy zahamowała zaraza, która w latach 1362-1363 zdziesiątkowała mieszkańców.
Liczne w XVI w. wojny szczęśliwie omijały Iława pokoje do wynajęcia.
Od połowy XVII w. zaczęły się dla Iławy trudne czasy. Miasto wiodło spór ze starostami (Kreytzenami) i było trawione pożarami, które w znacznej części zniszczyły miasto. W końcu XVII w. Iławę dotknął najgorszy ze wszystkich pożarów, w płomieniach stanęło całe miasto.
Odbudowa Iławy była powolna – wojny i zarazy jej nie sprzyjały.
Wiek XVIII to dla Iławy czas rozwoju. Do miasta, leżącego przy szlaku handlowym wiodącym z Gdańska do Warszawy, do Grudziądza i Malborka napływali osadnicy, co z pewnością sprzyjało rozwojowi.
Początek XX wieku to dalszy rozwój miasta. W latach 1900-1904 stopniowo uruchamiano wodociągi i kanalizację, rozbudowano gazownię miejską i linię kolejową – Iława stała się głównym węzłem kolejowym w tym rejonie.
W latach sześćdziesiątych, kiedy Iława była już odbudowana i uporządkowana pod względem urbanistycznym rozpoczęto inwestycje, które pozwoliłyby na rozwinięcie szerokiej działalności turystycznej. Zaczęto rozbudowywać i modernizować już istniejące obiekty turystyczne oraz tworzyć bazę noclegową i gastronomiczną.
W latach siedemdziesiątych XX wieku w Iławie rozpoczął się czas inwestycji – budowano osiedla mieszkaniowe, nowe centrum (przy ulicy Sobieskiego), oddano do użytku kotłownię miejską.
Iława została założona w 1305 roku przez komtura krzyżackiego Siegharda von Schwarzburga. Dokument lokacyjny z tego roku zaginął. Zachowały się jedynie jego ponowienia, które były uzupełnieniem dokumentu z początku XIV wieku.
Jeszcze w XIV wieku miasto otoczone zostało murami obronnymi. Do Iławy prowadziły dwie bramy: od wschodu Lubawska lub Polska, od zachodu Prabucka. Od północy fortyfikacje wzmacniała też wieża bramna – tzw. Brama Wodna. W południowo-wschodnim kącie murów miejskich pobudowano kościół, który pełnił też funkcje obronne. Niedaleko obiektu znajdował się dwór urzędników krzyżackich. Mury miasta zabezpieczone zostały fosą.
W połowie XV wieku, z uwagi na bezlitosną politykę Krzyżaków, Iława wraz z innymi miastami zakonnymi stanęła po stronie Związku Pruskiego. Po klęsce pod Chojnicami z września 1454 roku, miasto zmuszone było wrócić na stronę krzyżacką. Po podpisaniu II pokoju toruńskiego w 1466 roku Iława pozostała w granicach Prus Zakonnych, będącym lennem króla Polski. Po Hołdzie pruskim Iława znalazła się w Prusach Książęcych, które pozostawały lennem Rzeczypospolitej.
Do końca XVII wieku liczba mieszkańców Iławy nie przekraczała 1000 osób. W 1706 roku miasto musiało zmierzyć się z wielkim pożarem, po którym przetrwały tylko budynki ceglane. Wiele zniszczeń przyniosły również wojny polsko-szwedzkie i napoleońskie.
XVIII i XIX wiek był dla miasta okresem szybkiego rozwoju. Wzrost liczby ludności oraz ożywienie gospodarcze pojawiły się po otwarciu połączenia kolejowego z Toruniem, Olsztynem, Mławą, Malborkiem i Brodnicą oraz wybudowaniu nowych dróg do Susza, Lubawy, Zalewa i Ostródy. Ożywieniu gospodarczemu sprzyjało również otwarcie w 1860 roku odgałęzienia Kanału Elbląskiego.
Po I wojnie światowej zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego na Warmii, Mazurach i Powiślu odbył się plebiscyt, mający zadecydować o przynależności państwowej do Polski lub Niemiec. Za przynależnością do Polski w Iławie opowiedziało się jedynie 5% mieszkańców.
W dniu wybuchu II wojny światowej Iława liczyła 13000 mieszkańców. W czasie trwania wojny w okolicach głównego dworca PKP mieścił się obóz pracy oraz obóz karny dla więźniów ze Sztumu.
W styczniu 1945 roku na terenie miasta nie toczyły się walki. Miasto zostało zniszczone już po zajęciu przez Armię Czerwoną.
W 1945 roku Iława stała się polskim miastem. Pierwszym Przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej został Ludwik Krzyżak, kolejnymi Bolesław Zubek, Adam Dzierżawski i Jerzy Fajkowski. Miasto powoli odbudowywało się z wojennych zniszczeń.